وقتی توی خیابون راه میرم و دخترای آراسته رو می بینم خب به هرحال منم پسرم و هرچه سعی میکنم چشام رو کنترل کنم خب یکمکی میبینم دیگه.یکی از دوستام می گفت این جور دید زدنا مثل هوا میمونه به پسر مجرد نرسه میمیره . ولی هممون می دونیم که پسر مجرد نمیمیره که هیچ، عمر و زندگیش هم تلف نمیشه(چون بجز حواس پرتی و رفتن در عوالم خیال سودی نداره) . جالبه بگم همونی که این جمله ی مذکور رو می گفت خودش اعتراف می کرد که بعد از نیم ساعت دیدزدن تعادل روحیش بهم میریزه و باید منم بگم که راست میگه آدم رو اذیت میکنه.
توی این مواقع چند بیتی رو با خودم زمزمه میکنم که بهم قوّت قلب و آرامش میده :
ای دوست شکر بهتر، یا آنکه شکر سازد
خوبی قمر بهتر یا آنکه قمر سازد
بگذار شکرها را ، بگذار قمرها را
او چیز دگر سازد ، او چیز دگر داند
نظرات شما عزیزان: